Yaşamayı; yaşa, hayal etmeyi hayal et ve her şeyi kucakla...

Yaslan arkana... Hayalin bile hayalini kur...

Bir gün bile olsa yok olmaktan, kaybolmaktan korkma.

Ölümden sıyrıl, egolarından arın.

Sadece sevgiyi hisset. Umudu....

Yaşamı kucakla...

Bırak yıldızlar dönsün başında

Bırak sevgi ele geçirsin tüm benliğini...

Sen ol bir kere de tüm hayatın merkezi.

Sen ver çiçeklere gökyüzünden sevgini

Sen okşa onları ışınlarınla

Sen vur bir yaz akşamı denizin üzerine bir mehtap gibi

Uzaklara git

Çekinme, düşünme

Sadece git

Kaktüslü  arazilerde

Çöllerde, dağlar da, ovalar da dolaşmaktan korkma

Eline diken mi batacakmış?

Bırak batarsa batsın, sen o acıyı da tat

Ama sadece hisset.

Dizlerin mi kanayacakmış?

Bırak doğa vücuduna bir imza bıraksın

Bırak hislerinden ne geçiyorsa yap

Ve sadece kendini bırakma

Her şeyi bırak

Korkuyu, ölümü, şiddeti, kötülüğü, kaygıyı, stresi.....

Kucakla;

Sevgiyi, umudu, çiçekleri, gökyüzünü, doğayı

Canını bile acıtsa bir kaktüse sarıl

Susasan bile bir çölde yürümeye devam et

Sığınağın olmasa bile ağaç diplerinde güvende hisset

Hayal etmeyi hayal etmek

Ve bir çiçeğin en küçük tomurcuklarını

Kendi umudunmuşçasına

Yaşat.

Yaşa ve yaşamayı bile YAŞA