Sığınak

Tam bu zamanlarda insanlardan uzaklaşıp doğa'da yaşamak ne kadar güzel olurdu. Ufak çaplı mutlu olabileceğim bir evimin olması. Tüm sebzelerimi kendim yetiştirmek, her sabah uyandığımda çiçeklerimi sulamak, evimin çardağında bitmek bilmeyen kahvaltılar hazırlamak, çayımın hep sıcak kalmasını sağlamak, gece olduğunda kahvemi yudumlarken tutacağım bir el, bakacağım bir gökyüzü olması... İmkansız hayaller kurmak, bunların elbet bir gün  olacağına inanmak, birlikte yeni düzlükler keşfetmek, yeni müzikler dinlemek, ağlayacağım tek anın mutluluktan olmasını isterdim. Koşmak, oyunlar oynamak, yenilmek, kazanmak, mutluluktan uçmak, kahkalarımın kuş seslerine karışacağı çimler, yorulduğumda dinlenebileceğim ulu bir ağaç dibi, elini tuttuğumda bulutlardaymışım hissi gibi, 

Göğsüne yattığımda huzurun tüm bedenimi sarmasını sağlayacak, koynundayken dünyanın en huzurlu en güvenli yerinde uyuyormuşum hissi yaratan, birlikte büyüdüğüm, birlikte olgunlaşacağım, küsmeyeceğim, onu hiç bırakmak istemeyeceğim, her türlü güçlüğe birlikte göğüs gereceğim biri.

Ya böyle birini tanıyorsanız?

Ve bunları gerçekleştirme şansınız ışık yılları kadar uzaklıkta gibi görünüyorsa şu aralar size?

Her şeye olan inancımı kaybetsem de. bunları imkansız da olsa hayal etmek beni mutlu ediyor.  İçimden sana sıkıca sarılmak, seni hep sevmek geliyor. Ne kadar tükenmiş bir yola da girsek, ne olursa olsun, bu yazıyı açıp okuyacağım. Çünkü ben bunları yazarken gerçek bir aşk hissettim. Hayallerimde bile olsa bunları senden başka kimseyle yapmak istemezdim. Sen benim yorulduğumda dinlenebileceğim tek ulu ağaç, her gün dinlemekten bıkmayacağım tek şarkı, her gece bakmak isteyeceğim gökyüzüm, sadece sana yenilmek, bir tek seni kazanmak istediğim, evim, sığınağım, gecem, hayalim.

Duygu.