Yüzleşme : Yeşil kalmak

Uyuşuyorsun Victoria. Gün geçtikçe acılara karşı direncin fazlalaşıyor. Tepkilerin ne kadar ani de olsa hemencecik yangının geçiveriyor. Şikayet etmek yok! Yıllardır kendi yarattığın hayal dünyana sıkışıp durmadan acı çektin, şimdi ise bu gerçeklikler sana hiç fazla gelmemeli. Hiç şikayet etmemelisin bu kadar severken ve sevilirken, yeryüzünde belki de kimsenin kimseyi sevmediği kadar çok seviyor ve seviliyorsun. Şimdi aynaya bak ve kendinle yüzleş. Bunu her zaman çok güzel yaparsın sen. İnsanlar seni sadece başkalarına karşı gaddar biliyor değil mi? Hayır en büyük gaddarlığı aslında sen kendine yapıyorsun, durmadan, bıkmadan usanmadan. Buna bir dur de Victoria. Yoksa bu kez seni sonsuza kadar yok edeceğim. Satırlarıma bile misafir olamayacaksın, unutulup gideceksin, bu kadar mükemmel iken, mükemmel hissederken kendine ve seni sevenlere haksızlık yapmayı kes ve yüzleş şu sana artık çok yabancı gelen suratla. Çünkü bir şey seni öldürmezse güçlendirir, adeta bu deyime cuk oturacak şeyler yaşadın, belki de bunu kanıtlamak için yeryüzündesin şuan. Bedenin yeryüzünde, ruhunsa gökyüzü. Ruhun durmadan bulutlarla öpüşüyor, bedenin toprak olmak için can atıyor. Söyle Victoria, hem yaşam dolu olup hem de neden bu kadar ölmeye çok yakınsın? Ruhunu gökyüzünde dans ettirip bedenini öldüren şey nedir?

Sen aşık bir kadınsın Vic. Aşık bir kadın ölmeyi istememeli...

Aşk seni öldürse de yaşamaya onun için devam etmendir. Fırtınalara onunla göğüs germen, soğuğu bile onunla sevmen, ne olursa olsun, ne kadar kırılabilirse insan yine o gecenin sonunda ya da o sabahın ilk ışıklarında yanındayken bile onu özlemek ona sarılmak, ona dokunmaktır. Belki sırf seninle ilgilenmesi için trip atmandır, belki ne kadar acı çekersen çek unutmuş gibi yapıp belli etmemendir. Belki o farketmeden defalarca şarkılarını dinlemen, belki ne kadar sinirli olursan ol ağlamasını gördüğünde içinde fırtınalar kopmasıdır, dayanamamandır. 


Belki kollarında yepyeni bir kıta keşfetmek, yüzünde keşfettiğin takımyıldızları, kalbinde hissedebileceğin en yüce duygu.

Belki bedenin yeryüzünde bir ağaç olmalı, sürekli yeşil kalan. Sonbaharda bile yaprak dökmeyen. Tüm kuru yapraklar arasında sadece aşkın için yeşil kalan olmak... Sen busun, gerçek Vic bu! Sen sevdiğinin sahip olduğu tek evrensin. O senin sahip olduğun tek evrenin. Sen onun için tüm müzik kurallarını hiçe sayıp sadece ona ait nota yaratabilecek, bu dünya da ona baktığında hissettiğin ve duyduğun melodileri başyapıt olarak sunsan deha sayılabilecek kadar aşıksın. Çünkü içinden öylesine güzel melodiler duyuyorsun ki, bu ruhunun sana bahşettiği bir nimet.

Hep yeşil kal Vic, onun için...
Ne olursa olsun...
Belki de aşk sen ve o'dur... gerisi hikayedir.