Hayat ağacı

Sen kimse mükemmel değilken, bana en mükemmel olandın.

Seni hissetmek bu dünyada aldığım en büyük haz, kalbimin en büyük yangını. Seni yaşamak bir ömür boyu bulutların üzerinde olmak gibi. Seni sevmek tüm güneş sistemini kucaklamak gibi.

Tüm gezegenlerde dolaşmak, yıldızlarla arkadaş olmak, galaksilerde hayat bulmak gibi. Bu dünyadaki tek dayanağım, tek sığınağım, başımı sokabileceğim tek evim.

Sen... Güneşi beni yaktığında elinde olmasa bile rüzgarı ayağıma kadar getiren, kalbini ellerime veren, sevgisiyle kalbime yıldızları seren...

Seni bulduğumda ben hayat ağacını buldum aslında, hayatımın ağacını, sevgimin sonsuzluğunu, aşkımın tek karşılığını, ateşimin tek sebebini...

Senin gibi bir adama sahip olduğum için o kadar şanslıyım ki,

O kadar kazındın ki içime, o kadar bütün oldun ki kalbimle.

Ben senden başka hikaye yazamaz oldum, tek kahramanım sen oldun, bundan o kadar memnunum ki...

Hayalini, varlığını, sevgisini, sıcaklığını, bana sarılışındaki o gerçek aşk’ı sevdiğim...

Seninle izlediğimiz tüm filmler, içtiğimiz tüm şaraplar, yaşadığımız tüm o güzel anılar... Bu dünyaya yeniden gelecek olsam yeniden yaşamak isteyeceğim bir sen olurdun.

Bir tek sen...

Sen benim umudumsun, sen benim ufuk çizgimsin.

Sen benim hayat ağacımsın. 

Duygu.