Gökyüzü olacağım

Bugün küskün bir gün var masamda.

Ayrılık saksıdaki çiçeklerimiz gibi büyür.

-Ezginin günlüğü(Ayrılık şarkısı)

Kalbimde, ruhumda, hislerimde, bedenimde hep aynı şey var. Hep aynı endişe. Hep kaybedecek korkusu, hep bir yıkım, yıkıcı bir güç. Engelleyemediğim, engellemeye korktuğum, kimi zaman ders aldığım, kimi zaman umursamadığım.

İki yönüm var, iki farklı yön. iki farklı zıtlık. Bir tarafım mutluluktan gökyüzüyken, diğer yanım depresif ve o kadar da yeryüzü. Oysa bir zamanlar ortam yoktu. Ya tamamen yeryüzüydüm ya tamamen gökyüzü. Ya koyu yeşil, ya açık mavi. 

Bugün içimdeki gökyüzünde belki ilk kez kalmak var. İlk kez gitmeyi düşünmemek, sonsuz bir telaş, biraz burukluk. Yaşamak var, zincirleri kırmak, bütün olmak...Sonbahar olmak yok, ilk olmak, ilkbahar olmak var. Çürüyüp yok olmak yerine derin bir huzur var, yeşermek var. Yeşerebilmek var. Kışın ortasında doğan güneşler var. Üşümemek var. Kanatsız uçmak var. Yer çekimine meydan okumak...

Yarın içimdeki yeryüzü, beni içine alıp kabustan kabusa sürükleyecek. Belki yağmurlarına maruz kalacağım gökyüzünün, belki yeryüzü beni kabul etmeyecek. Kendimi denizlere vuracağım. Belki dalgaları alaycı bir şekilde beni her seferde kıyıya vuracak. Belki girdapları beni en derinine çekecek. Dolanıp dolanıp başa geleceğim. Zamanımı kaybedeceğim. Felaketim olacak, boğulacağım. belki de yarın senin gibi olmalıyım ben..
 Çünkü sen benim hep zamansızlığım olacaksın, girdabım, ben ay olacağım, sen deniz. Ben hep sana aşık olacağım ve sende ışığımı göreceğim. Dalgalarınla okşayacaksın ışığımı. Ama ne ben yanında olacağım ne de sen yanıma ulaşacaksın.

Ki ben ne denizler gördüm, hepsi yüceydi. Ruhları vardı. Her şeyin bir ruhu olduğu gibi. tabiatın, ağaçların her şeyin. Ruhunu kaybetmeyen tek şey onlardı, insanlar gibi değillerdi.

 benim gibi değillerdi.

Hep yıkıcı, çoğunlukla ruhsuz.

Ama senin farklı bir ruhun vardı, sanki elimle dokunmuşçasına hissettiğim.

Hep hissedeceğim.

Bugün gökyüzüyüm, belki yarın yeryüzü olacağım. Ne bana ulaşacaksın ne ben sana geleceğim.

Ne toparlayıcı bir gücüm olacak bulutları, ne yağmur yağdıracağım ne de güneş açtıracağım. Ne başka güzler göreceğim ne de başka yüzler
Sadece susacağım. Toparlanacağım. Ruhumu arayacağım.

Sadece zamansız bir diyarda gamsız bir insan olarak yaşamayı isteyeceğim.

Başaracak mıyım orası meçhul ama ben sana her baktığımda gökyüzü olacağım.

Duygu Kara

saat: 3:30