The Wolf, A Swan, A Man

Kurt

Zamanın çok ötesinde dolaşıp duruyorum

Yitip giden karanlık anılarım

En olmadık zaman dilimlerine takılıyor aklım

Hala kalbimde bir şeyler taze

Hala ruhum çok taze

Sislerin arasından süzülüyorum

Işığı hissetmek istiyorum

Bir kuğu

Silüetini görüyorum sislerin arasından

Simsiyah olan her şey yeşile dönüşürken

Tüm sisler ortadan kalkıyor

Kanatlarında güvende olacağıma inanıyorum

Ruhuma süzülüyorsun sen kuğu

Nasıl da inandırıyor beni bu tesadüf

Sonsuzluk kokan aşkımıza

Bir adam

Bir ışık, bir umut bir süzülüş...

Kurt bu oyunu terk ediyor

Bir kuğu onu sonsuzluğa inandırırken

Bir ışık, tüm zamanları siliyor

 Yolun sonunda ışığıma kavuşuyorum

Ve ben sonsuzluğa uçuyorum

Bir kuğunun narin kanatlarında

Bir ışık, bir umut bir süzülüş...
Kurt... bir kuğu, bir adam