Bilinçaltı ve üstü


Uyuşup kaldım. Zihnim olduğundan daha parlak. Fakat bir sorun var. İster istemez düşüncelerimin sana kaydığını farkediyorum. Uzun süredir düşüncelerimin kimseye kaydığını bu denli hissetmemiştim. Öyle bir şey ki... Sanki en mutlu olduğum anda aklıma gelip bir anda tüm ruh halimi alt üst edebiliyorsun. Sen benim duygudurum bozukluğumsun. Kesinlikle. Teşhis bu. Kimse inkar edemez. Geceleri özlemim sanki bir kademe daha artıyor benim. Her gün biraz daha fazla, her saat daha da tutkuyla. Uyuyorum. Bir rüya görüyorum ve içinde tüm sevdiğimiz insanlar.. Hepsi bizi izliyor çünkü hepsi bize aşık. O kadar seviyoruz ki birbirimizi. Rüyada bile olsa kalbimin nasıl bedenimi parçalar gibi attığını hissedebiliyorum. Rüya? Rüyada böyleysem gerçekte ne olur kimbilir diye geçiriyorum aklımın ücra köşelerinden. Seni sevdiğimi tüm benliğimle hissedebiliyorum. Öyle bir şey ki, masal gibi. Sanki mutlu sonla bitmesi gerek gibi. Kendimi ona şartlandırıyorum ve sarılıyoruz. O kadar içten ki... O kadar sıcak. Bu rüya olmamalı, rüyaysa bile uyanmamalısın diyorum. Ve sarılışımızın en sıcak noktasında gözlerimi gerçek dünyaya açıveriyorum. 

Yatağın orta yerinde aptal bir gülümsemeyle buluveriyorum kendimi. ''Neden?'' diyorum. ''Neden biz gerçekte bu kadar cesur olamıyoruz?'' Halbuki sarılsak aramızdaki bağın ne kadar güçlü ve vazgeçilmez bir tutku olduğunu anlayacağız... ''Öyleyse neden hala rüyalardayız?'' ''Neden cennet bu kadar uzağımızda?'' Neden illa cenneti bir başka yerde arıyoruz... Hiç görmediğimiz bir yer için hazırlanmak oldukça saçma değil de nedir? Biz bu dünyayı cennet yapabiliriz. Evet, ben dünyamı seninle cennete çevirebilirim. Ben tüm o sıcaklığı gerçekte de hissedebilirim. Yıllar sonra ilk kez buna hazırım ve cennetimi geri kazandım. Kendimi bir an için sarhoş ve tüm bilinçaltını ortalık yere döküp toparlayamayan ayyaşlar gibi hissediyorum. Sanki bilinçaltımın tamamını sen oluşturuyorsun ve ben her gece sana uyuyorum, seni, bizi görüyorum ve gerçek hayattakinden daha cesur oluyoruz. Çünkü bu gece diğer gecelerden daha çok bilinçaltımsın ya da bilinçüstüm. Bilincimdesin, en önemlisi de bu...

Bana gülebilirsin belki,  çünkü sarhoşum ve seni sayıklıyorum.
Bilinçaltım  ya da üstü sağolsun sen dolu...

Ve uyumadan önce, Tanrı için dua ediyorum. Umarım yoktur ve bu günahı bizimle paylaşmak zorunda kalmaz. Madem biz hep rüyalardayız, bunun vebalini pekala o üstlenebilir. 




Duygu Kara
 - 04.04 -


Yorumlar

Popüler Yayınlar