Dinle...

Tüm bu savaşımız ne için? Aşk mı? İhtiras mı? Yıllardır insanlar birbirlerine kavuşamıyorlar. Peki kavuşanlar nerede? Mesafe aşkı gerçekten öldürür mü? Ya o kişiyle aranızda mesafe yoksa? Ya onu her istediğiniz zaman görebiliyorsanız? Görebildiğiniz halde elinizden hiçbir şey gelmiyorsa? Bu daha kötü değil mi mesafelerden? Görüyorsunuz ama bakmaya korkuyorsunuz. Yanındasınız ama dokunamıyorsunuz... 

Peki neden? Bunlara sebep olan tek şey aşk mı? 

Düştüğüm yerden kalkamıyorum. Yapamıyorum. Olmuyor. Yıllardır kalkmaya çalışıyorum. Üzerimdeki bu yükü atmaya rahatlamaya çalışıyorum. Ama olmuyor. Siz en yakınınızdaki kişinin size ihanet ettiğinizi düşündünüz mü hiç? Canınızdan bile yakın olan kişinin... Hayallerimin çalındığını hissetmiştim bir an. Sonrasında üzerinde durmamaya çalıştım. Ama olmuyor. Yapamıyorum. Bu şeyi daha ne kadar sürdürebilirim bilmiyorum. Sadece kandırılmışlığımın bana verdiği kalp ağrısı ile sürdürmeye çalışıyorum hayatımı. Kimseye anlatmasam da, anlatamasam da, ayaklarım sana doğru gidiyor. Otobüsten her indiğimde bir güç beni senin olduğun yöne çekiyor. Bazen karşı koyuyorum bazen koyamıyorum. İşte o koyamadığım zamanlar da aklımı yitiriyorum. Aklımdan hiçbir şey geçmiyor. O anın verdiği sarhoşluğa kaptırıyorum kendimi. Heyecandan bakamıyorum bile yüzüne. Bakamayacak olan ben değil iken bile. Unutuyorum her şeyi. Aptallaşıyorum. Seni hala unutamadığımı söylesem buna inanırmıydın bilmiyorum. Bence inanmazdın. Çünkü sen küstah ve bencil herifin tekisin. Senin için kirpiklerimi ıslatmaya bile değmez! Senin ruhundandım. Senin düşüncelerindendim. Senin sözlerindendim. Ben senin olmalıydım... Sadece tek isteğim beni bir kere dinlemendi. En sevdiğin şarkıyı benden dinlemen. Çünkü ben en sevdiğim yazını senin ağzından dinledim.
Lütfen dinle beni.
Lütfen...
Lütfen...

BayanOpera