Ne desem kelimelerim tükeniyor...

Sana ne desem bilmiyorum Sionel... Öyle oturup hala seni düşünüyorum. Korkma ! Alçaklık bende. Belki sevmemeliydim bu kadar çok. Bağlanmamalıydım... Unutmam gerekirdi belki... Senin yaptığın gibi... Bak gideli 8 ay oldu. Olan bana oldu. Senden sonra çok şey değişti belki... Ama hiç değişmeyen sevgimdi. Evet sevgi,özlem,aşk... Mesela sen gittin gideli agır bir depresyon dônemi geçirdim . İlaçlar haplar kabuslar uykusuzluklar... Belki şuan yatağında mışıl mışıl uyuyorsundur. Evet kesin uyuyorsun zaten. Uykusuz kalmayı sevmezdin sen... Benimde uykusuz kalmamı istemezdin. Bu kadar iyiliğimi düşünen adama ne oldu ? Bana zarar gelmesinden ödü kopan herif aslında en büyük en kalıcı hasarı verdi bana.... Ben alçağım belki de... Seni sevebildiğim için alçağım. Senden sonrakileri soracak olursan. Kimse senin kadar ruhuma işlemedi... Kimse için hayallerimden vazgeçmedim... Ama olsun... Sen mutlusun ben ise mutsuzluktan çürüyüp giden bir ucube....

2011 Ekim
Duygu Kara